اثرات خاکستر بادی، عامل انبساط کننده MgO و افزودنی کاهنده انقباض بر مقاومت در برابر ترک بتن دال صورت

مقاومت در برابر ترکدال نمای بتنی برای عمر مفید سد سنگی رو به بتنی (CFRD) بسیار مهم است.خاکستر بادی عامل انبساط MgO و افزودنی کاهنده انقباض (SRA) بر روی خواص مکانیکی، خشک شدن انقباض و مقاومت به ترک بتن دال رویی مورد مطالعه و مقایسه با بتن مرجع قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که افزودن 20 درصد خاکستر بادی (بر حسب وزن) ماده چسبنده) استحکام بتن را در سنین پایین افزایش می دهد. در مقابل، افزودن یک عامل انبساط‌کننده 6% MgO یا 1% SRA استحکام فشاری، استحکام کششی و کشش نهایی را تا حدودی در سنین مختلف کاهش می‌دهد. ترکیب 20% خاکستر بادی، 6% عامل منبسط‌کننده MgO و 1 %SRA می تواند انقباض خشک را در سنین مختلف کاهش دهد و مقاومت اولیه بتن در برابر ترک خوردگی را بهبود بخشد، در حالی که ترکیب 6% عامل منبسط کننده MgO نسبت به افزودن 20% مگس برای جلوگیری از توسعه انقباض و بهبود مقاومت به ترک بتن مفیدتر است. خاکستر یا 1% SRA.

سد سنگریزه با نمای بتنی (CFRD) یک سد سنگریزه است که نیروی اصلی آن را سنگریزی می‌کند و بدنه اصلی ضد نشت از سطح بتنی بالادست است. سدهای سنگریزه بتنی به دلیل ویژگی های ایمنی خوب، سازگاری قوی، دوره ساخت کوتاه و هزینه کم، به یکی از پرکاربردترین انواع سدها در طراحی سد تبدیل شده اند. دال های بتنی سازه های باریک و نوار مانندی هستند که به دلیل تغییرات دما، تغییر شکل حجمی و نشست پی سد مستعد ترک خوردن هستند. برای بدنه سد، در صورت ایجاد ترک در سطح بتنی، یکپارچگی و دوام سازه بدنه سد را از بین می‌برد و شکاف ناشی از ترک‌خوردگی صفحه سطح ممکن است باعث نفوذ آب بیرون به داخل بتن شود. که مستقیما باعث نشتی بدنه سد می شود. بنابراین، بهبود مقاومت در برابر ترک دال های بتنی یک موضوع مهم در ارتباط با عملکرد ایمن سدهای سنگ پرکن بتنی است. رویه و تحقیقات مهندسی کنونی نشان می دهد که اقدامات فنی اصلی برای بهبود مقاومت در برابر ترک خوردگی بتن صورت شامل کنترل کیفیت مواد اولیه بتن، بهینه سازی نسبت مخلوط بتن، افزودن خاکستر بادی و افزودن مقدار مناسب الیاف می باشد. اجزای اصلی بتن. کاهش دهنده انقباض نوعی ترکیبات آلی پلی الکلی یا پلی اتر و مشتقات آنها است. مطالعات نشان داده اند که افزودن عامل کاهنده انقباض می تواند کشش سطحی آب منافذ بتن را کاهش دهد، در نتیجه تنش انقباضی ایجاد شده در هنگام از دست دادن آب منافذ مویرگی را کاهش می دهد و مقاومت در برابر ترک را تا حدودی بهبود می بخشد. افزودن عامل انبساط MgO در حین آماده سازی بتن یک روش رایج برای کنترل ترک ها است. از آنجایی که عامل انبساط MgO در طول فرآیند گیرش و سخت شدن بتن انبساط حجمی خاصی ایجاد می کند، می تواند انقباض بتن از جمله انقباض دما، انقباض خشک شدن و خود انقباض را جبران کند و در نتیجه وقوع ترک های بتن را کاهش دهد. در حال حاضر، عامل انبساط MgO با موفقیت روی بتن توده ای نیروگاه آبی اعمال شده و اثر ضد ترک خوبی به دست آورده است. با این حال، مطالعات کمی در مورد اثر کاهنده انقباض و عامل انبساط MgO بر مقاومت در برابر ترک بتن صورت وجود دارد.